Op het moment heb ik nog geen internet, ik weet niet wanneer ik dit ga krijgen. Tot die tijd blijf ik wel even schrijven, al is het maar voor mezelf. Om even alles op een rijtje te zetten. Hebben jullie daar in Nederland ook lekker veel lees plezier mocht ik een keer wel internet hebben!

Allor, we zijn gestart met stage lopen. Vrijdag om 9 uur bij de receptie. Waar ik al voor vreesde bleek dus waar te zijn. Tot nu toe sta ik alleen nog maar ingedeeld bij de receptie. Ik heb het rooster voor de komende twee weken, en ja, Laura staat alleen maar op receptie. Ik moet ik nog wel even achteraan. Want ik weet niet of dat wel mogelijk is.

Misschien een beetje dom, maar ik was er zo vanuit gegaan dat ik internet zou hebben, dat ik zelfs het nummer van m'n stagebegeleider niet heb opgeschreven. Blond! Tip voor iedereen die ooit nog zoiets gaat doen...

Allereerst moet ik nog vertellen, mijn vorige blog schreef ik echt nét voordat mijn Nederlandse collega, Steef, binnen in mijn 'appartementje' kwam. Hij heeft heel lief alles uitgelegd en zn telefoonnummer aan me gegeven. Net daarna kwam nog mijn andere (franse) huisgenootje langs Xavier. Hij heeft me even, in het Engels, uitgelegd waar ik de douche en de toiletten kon vinden.

Gelijk ben ik wel 3 keer uitgenodigd voor het feest op vrijdag avond. Om het seizoen te openen! Ik dacht: Dit is mijn kans, ik moet gaan. Uiteindelijk was het super, maar dat komt zo.

Vrijdag, om 9 uur, ik begon met schoonmaken. Vloer, ramen, muren, boekenkast, met als klap op de vuurpijl, het bord van de camping. Met de slang met water spoot ik het bord schoon, met een borstel was ik het lekker aan het schoon srobben. Heerlijk.

Om 12 uur was het middagpauze. Samen met de mensen die schoonmaken en van de technische dienst heb ik in de gemeenschappelijke ruimte mijn bammetje opgegeten. Dan pas merk je dat Nederlanders echt anders eten dan Fransen. Ik zat aan mn boterhammetje terwijl zij allemaal aan hun Franse prak zaten. Er was zelfs een man die een zak chips open trok.

Na weer de hele middag, tot 5 uur gewerkt te hebben, heb ik met tranen in m'n ogen mijn moeder gebeld. Ik wou douchen, voelde me vies, en ik wou gewoon even mijn verhaal kwijt. Iedereen spreekt Frans in de receptie, ik trok het gewoon even niet meer. Had de hele middag ook nog op het kantoor gezeten om een heel boekwerk van het Frans naar het Engels en Nederlands vertalen (proud of myself!!). Ik voelde me gewoon naar!

Na een heerlijke douche bij mijn ouders, een drankje en wat boodschapjes ben ik weer terug gegaan naar de camping. Ik moest en zou naar dat feest gaan, al was het maar om even mijn gezicht te laten zien. Uiteindelijk ben ik tot 12 uur gebleven. Het was echt leuk. Super tof om te zien hoeveel mensen er eigenlijk wel niet werken, en hoe gezellig je het met elkaar kan hebben. Wat velen ook zeiden: 'We're sitting here for the whole season, so we're gonna make a big party of it!'

Bij terugkomst in mijn appartement was mijn feeststemming lichtelijk jammerlijk. Ik drukte op mijn lampknopje. Putain, il ne marche pas. Ook wel, hij doet het niet! Heb ik weer dacht ik. In het donker heb ik dus me omgekleed en ben maar gaan slapen. In de ochtend heb ik maar gelijk aan Stella, het meisje wat ook in't appartement slaapt, gevraagd of zij hier ook last van had. Maar nee, alleen mijn kamer had hier last van...

Gelukkig is dat weer gemaakt, en kan ik weer zien hoe ik mijn kleren aan moet trekken! Vandaag, zaterdag 21 mei, was het werken eigenlijk al een stuk aangenamer. De eerste dag van het seizoen, de eerste gasten. In het frans is me uitgelegd wat we als eerst moesten checken in elke mobile home die vandaag bezet zou worden. Dat waren er nog al was, 54! Is er elektriciteit, is er licht, is er water, ligt het matje er, en staat het gas uit. Bij velen was alles in orden. Ben de camping wel 3 keer over geweest. Zo zie je nog eens wat.

Rond 11 uur kwamen de eerste mensen binnen. Nathalie, hoofd receptie, legde me een beetje uit wat de procedure was. Alles ging eigenlijk wel goed. In de middag mocht ik zelf ook mensen naar hun mobile brengen, uitleggen hoe alles werkte, etc. etc. En dat in't frans.

Even mocht ik uit de receptie, om mijn mede Vacansoleiler Steef te helpen. Er kwamen namelijk Franse gasten binnen voor hem. En hij spreek ongeveer 10 woorden Frans. Ik heb met die mensen een beetje gekletst over het leven op een camping, dat het net een dorp is, en ik heb ze een beetje de weg gewezen op de camping.

In de avond heb ik met Steef een pizza bij het strand gegeten. Hij heeft me laten zien waar hij allemaal al was geweest. Heerlijk om weer even Nederlands te praten. Maar wel raar, omdat ik zoveel woorden opeens in het Frans erbij het gekregen, kwam ik soms niet meer op het Nederlandse woord. Beschamend!

We zouden ook nog even over het strand gaan slenteren, kijken naar alle surfers. Dat kwam er niet meer van. Mijn ouders waren vandaag voor het laatst in Bidart, en wouden mijn toch nog even gedag zeggen. Logisch.

Na een drankje bij de nieuwe bar heb ik mijn ouders voor het laatst een knuffel gegeven en met een klein traantje ze dag gezegd. Tot in September!