En stage week twee zit er al weer op. Ongelofelijk, bijna niet te vatten. De tijd vliegt hier, we hebben het super gezellig. Maar toch mis ik het thuisfront toch wel heel erg.

Wat ik super fijn vind is het gratis internet dat we op de hele camping hebben. Dus via mijn telefoon ben ik ook gewoon bereikbaar. Toch een makkelijk manier om met mensen in contact te blijven. Bij de bar en bij het zwembad is het beste bereik, maar ook op sommige plekken in onze mobile home.

Deze week moesten we de palmbomen snijden bij het zwembad. Natuurlijk gaat dat wat langzamer, alleen maar omdat we daar internet hebben. Dinsdag heb ik alleen wel aangegeven dat ik niet lang meer palmbomen kon snijden. Mijn tennisarm deed echt super pijn, en ik heb aangegeven dat ik dit niet veel langer kon doen, vanwege de pijn. Daarbij moet ik ook veel animatie doen, en zoals het nu op de planning staat doe ik het alleen maar de laatste twee weken.

En ja, na nog een dag palmbomen snijden mocht ik onkruid wieden. Tja, ook dat moet gebeuren. Nu kan ik wel met trots zeggen dat alle perkjes om het zwembad super netjes door mij zijn bijgehouden. Vrijdag, nog een promotie. Samen met Nick en Alice gingen we het theater opnieuw verven. Maar net voordat onze werkweek afgelopen was, was ook onze verf op. Maandag dus nog maar zien wat we moeten gaan doen.

Trouwens heb ik wel met Vacansoleil gebeld over mijn planning. Maar dat was me een gepingpong van de camping naar Vacansoleil en weer terug. Een super lang verhaal...

Het weekend is altijd om te genieten, vrijdag avond gaan we uit. Was super gezellig. Met de hele groep zijn we weer naar Canet gegaan. Naar club Bed. Daar kregen we een V.I.P. tafel met drank, echt super net zoals je altijd in die Amerikaanse TV-programma's ziet. Gezellige avond die rond 4ren in onze mobilhome eindigde.

Zaterdag ochtend gingen we naar Perpignan met de ouders van Kim. Lekker wezen shoppen en wat van Perpignan gezien. Hier had ik eigenlijk wel wat mee van verwacht, misschien ben ik vorig jaar wat te veel verwend met super mooie oude plaatsjes, nu is het allemaal nieuw. Voor Franse begrippen dan.

Natuurlijk was het hoogtepunt van de week het spelen van het Nederlands-elftal. Bij ons op de camping wouden we heel graag kijken, heel gezellig met andere gast van de camping kijken. Maar toen Sharon in de bar moest werken die middag kreeg ze te horen dat het Rugby was, wat op de tv uitgezonden werd. Toulouse-Tours zou uitgezonden worden.

Wij waren super boos. Ik heb de hele middag het lijflied van het rugby team van Bayonne gezongen, en lopen vloeken toen diezelfde jongens ook nog eens voor mijn beeldscherm gingen zitten toen ik tennis wou kijken. Uiteindelijk konden we met vaste gasten van de camping naar een andere camping, daar had de Nederlandse vacansoleil beheerder Nederlandse TV. Heerlijk!! Over de wedstrijd zullen we het maar niet meer hebben.

Vandaag hebben we lekker aan het strand gelegen. Hoe hard ik ook schreeuwde: 'Jongens, let op er staat wat wind, we verbranden snel...'. Toch ben ik nog kats verbrand. Heel raar weer was het trouwens vandaag. Dan weer zonnig, dan weer bewolkt met zelfs regen. Net voordat we de welkomsborrel hadden zijn Milan en ik nog wezen fitnessen. Op de camping hebben we gewoon een fitness instructeur. Hij ging met ons sporten. Binnen een half uur waren we afgemat. Ben benieuwd of ik morgen nog kan lopen!

Dikke kus van een verbrande Laura!