Alweer een werkweek zit erop. Ongelofelijk om te bedenken dat het zo snel gaat. En met wat ook. Palmbomen bladeren snijden!!

Vanaf dinsdag ben ik samen met Alice en Nick aan het werk op het terrein. Wat voor het moment inhoudt dat we alle oude en dorren palmboombladeren eraf moeten snijden. Lekker in de brandende zon staan wij te snijden, en bruin te worden.

In het begin van de week konden we er nog wel om lachen, en ging het eigenlijk allemaal wel soepel. Met z'n 3'en twee of een boom onder handen nemen. Heel relaxt en gezellig zaten we al kletsend rond een boom. 'Ik voel dat er wat tussen ons in staat'... 'Ja, een palmboom!!'

Hoe langer de week duurde hoe zwaarder het werk ook werd. Ik had kramp in mijn vingers en duim van het snijden, en ook mijn tennisarm kwam weer op spelen. Ook werd het warmer en warmer. Boven de 30 graden. Ben dus best wel heel erg bruin geworden. Jaloers?

Ook elke keer als ik me insmeerde bleef vervolgens al die shit van die bomen op mijn armen, hoofd en benen plakken. Je zat er dus elke dag helemaal onder. Gelukkig konden we elke dag na 5'en gelijk het zwembad in duiken. Heerlijk!

Onze kreet ik nu hier in ons ‘trailer park': Palmboom shit, Palmboom shit. Palmbomen snijden vereist veel pit! Oef, kan geen palmboom meer zien. En het erge is. De komende maand werk ik nog op het terrein. Ik kan wel janken!

Natuurlijk gebeuren er ook nog leuke dingen. Gisteravond, vrijdag, hebben we het weekend goed ingeluid. Alle Vaca-stagairen: Kim, Sharon, Milan, Alice, Nick en ik en andere collega's Geatan, John en Matthieu, gingen we uit! Gezellig naar Canet. We zouden naar een club gaan waar John bekend was, en zouden we onbeperkt kunnen drinken voor 20 euro per persoon. Niet verkeerd zeg ik zo.

Eerst gezellig in de mobile home op de camping gezeten, waarna we naar een tijdje in de auto op weg gingen naar de bar. Wat een super gezellige avond hebben we daar gehad. Drinken, dansen, foto's maken, super gezellig hebben! Echt wat een leuke mensen. Alleen de avond liep een beetje vreemd af.

Toen om twee uur de bar sloot, wou eigenlijk de helft wel naar huis toe. We waren er klaar mee. Onderling werd er nog wat geruzied omdat we net een nieuwe fles met wodka hadden gekregen, en ze die wel graag mee wouden nemen naar huis. Ik snapte het allemaal niet meer. Ik ging samen met mijn huisgenootjes en met Alice naar huis toe. Matthieu zou wel twee keer reiden, heeft hij vaak genoeg gezegd.

Eenmaal thuis op de camping ging Sharon snel slapen. Zij moest de volgende ochtend weer vroeg werken. Kim en ik hebben nog een tijdje gezellig gekletst in de woonkamer. Toen kwamen opeens de andere thuis, later dan we verwacht hadden. Op een gegeven moment werd ik gewenkt door de overbuurvrouw, of ik even wou komen. Wat bleek, Nick was verdwenen...

Matthieu zou terug gaan rijden. Nooit dat ik hem alleen zou gaan laten zoeken. Dus samen met Alice en Kim zijn we terug gereden naar Canet. We konden Nick ook niet bereiken, geen telefoon op zak, dat had hij aan Alice gegeven. En ook geen portemonnee op zak, ook die zat in het tasje van Alice. Eenmaal in Canet was het dan zo ver, zoeken.

Ruim anderhalf uur heb ik samen met Kim gezocht door Canet. Alice en Matthieu zijn de andere kant op gegaan. Daar opzoek. Ik heb in mijn leven om 4 uur 's nachts nog nooit zoveel onbekende mensen in het frans aangesproken kan ik je vertellen. De eerste groep die we tegenkwamen zeiden hem gezien te hebben bij Duplex, een discotheek. Daar zijn we gelijk gaan informeren en mochten we binnen kijken, maar nee. Daar was hij niet.

Na de hele boulevard afgezocht te hebben zijn we maar weer terug naar de camping gegaan. De politie die we aanspraken zeiden ook dat hij misschien wel gewoon in slaap was gevallen op het strand, ook omdat hij al een borrel op had. Ik ben gelijk gaan slapen thuis, Kim kon niet slapen. En door onze terugkomst werd Sharon ook wakker en hoorde het hele verhaal.

Uiteindelijk zijn ze rond 6 uur toch nog maar terug naar Canet gereden en hebben ze hem gevonden. Wonderbaarlijk. Hij liep helemaal de verkeerde richting in, en is door iemand bij een rotonde afgezet. Net toen hij was afgezet kwamen de meiden met de auto langs rijden. Hoeveel mazzel kan je hebben.

Vanavond hebben we een bijeenkomst gehad over de show die we gaan opvoeren. Ik moet nog maar zien wat het wordt. Want op dat podium staan is toch niet echt mijn ding. Zeker niet als ik sommige ideeën hoorde die de animatoren in petto hebben.

Ik ga er gewoon iets moois van maken. Het enige nadeel voor nu is dat ik de komende maand nog op terrein sta. Kan ik echt van balen... Maar goed, we maken er iets moois van. De mensen zijn leuk en gezellig en het weer werkt ook goed mee.

Dikke kus van een poepbruine Laura