Vive La France

Het voelt als mijn huis, het is mijn huis. Het voelt als mijn taal, het is mijn taal. Het voelt als mijn cultuur, het is mijn cultuur geworden. Een inburgerings cursus heb ik niet meer nodig. Na ruim twee maanden is dit mijn thuis geworden. Zo voelt het, en het voelt goed.

Maandag mocht ik de auto van Thibaut lenen. We hadden met de Engelsen het plan gemaakt om 's avonds lekker bij het stand te zitten, lekker chilllen met een biertje en wat eten. Zo gezegd, zo gedaan. Op naar Biarritz, dit omdat we Bidart wel een beetje zat waren.

Ik in de luidruchtige punto van Thibaut, samen met Lucy en Daphne, de meisjes van het fun station en Sophie. Op naar het strand. Niet wetend dat Biarritz in de zomer een en al gaos is. Geeft niet, gewoon gaan. Tot ik moest keren. De auto wou niet in z'n achteruit. Langzaam rolde ik naar voren, ik stond midden op de weg, toeristen namen foto's van ons. Ik schaamde me dood, ik deed alsof ik niets zag. Putain, vernedering.

De volgende vernedering kwam bij het achteruit schuin inparkeren. Dat was een hele uitdaging, maar het is me gelukt. Onder luid applaus van een stel toeristen. 'Dank u, dank u' was mijn antwoord. Snel naar het strand. Heerlijk was het. Al die mensen die daar ook gewoon niets zaten te doen, te kijken hoe de zon onder ging.

Na een tijdje lag Canvas Laura op de deken. Ze voelde zich niet lekker. Ik heb d'r maar direct terug gebracht naar de camping. Deze rit verliep zonder enige oponthoud. Gek om in Frankrijk auto te rijden. Zeker met al die bergen hier, normaal rij je in z'n 3, nu moet je de heuvel op in z'n 1. Zo leer je nog eens wat.

Dinsdag moest ik weer werken in receptie. Even wennen, nieuwe dingen vanwege het hoogseizoen, maar ik pakte het goed op. Rond een uurtje of 11 zei Nathalie tegen mij dat ik als de wiede-weer naar mijn kamer moest, weg van de receptie, een ander t-shirt aan moest doen. De inspectie kwam, en ze wisten niet of ze alle papieren in orde hadden. Iedereen die stage liep had opeens een vrije dag.

Gelijk heb ik hier maar gebruik van gemaakt, lekker wezen shoppen. En dat is gelukt, het was echt mijn dag. Samen met Thibaut op naar Bayonne. Een nieuwe bikini, nieuwe Vans (voor het magere bedrag van 40 euro) als lunch had ik een heerlijke frikandel en als klap op de vuurpijl mocht ik bij hem thuis ook nog een GTST kijken. Ik voelde me echt een gelukkig kind! Hulde aan vast internet!

De dag erna zou ik beginnen met de animatie. Maar nee, het regende. Dat werd dus weer receptie werk. De inspectie was geweest, alles was weer veilig. Wat bleek achteraf, het was een filmploeg van een of andere franse zender die ongevraagd alles heeft gefilmd. Ze zijn zelfs in mijn huis geweest, hebben geprobeerd mijn kamer te open. Dit hebben ze gedaan bij een van mijn huisgenootjes, hij lag te slapen. Bruut is hij gewekt door de cameraploeg. Aanklacht aan hun broek, dat kunnen ze krijgen.

Gister was het 14 julliet, een nationale feestdag. Het plan was om naar Biarritz te gaan, om het vuurwerk te bekijken. Van te voren gingen we barbecueën. Dit liep allemaal zo uit dat we om elf uur nogsteeds lekker zaten te borrelen. Dan maar naar de bar. Sophie had er zin in. Kocht voor iedereen 2 shotjes tequilla. Dit viel bij mij heel slecht. Had amper wat gegeten, en dan die shotjes. Retun to bed. Liefelijk kreeg ik een aai over mijn bol van Sophie, een kus van Xavier en van Thibaut.

Deze morgen werd ik wakker, nergens last van. Honger! Thibaut bracht me naar het strand, met croissantjes en chocoladebroodjes. Jammie! Een kopje thee en een vers jus'tje erbij en laura's dag begon goed. Als klap op de vuurpijl was er ook nog eens het WK vrouwen surfen. Geweldig om te zien. Alleen wat jammer dat al die cameraploegen mij geweldig vonden. Ik weet niet wat ik deed, maar ze kwamen als wespen op de honing af. Ook dat moet je meegemaakt hebben.

Maandag was mijn stagebegeleider hier ook. Hij is heel blij met mij hier. Hij vind dat ik een brede visie heb, dat ik goed werk. Ze zijn hier allemaal heel blij met mij. Ik was daar heel blij om. Heerlijk dat gevoel. Ik mocht niet meer weggaan.

Daarbij wil ik nog even mededelen dat ik het heel leuk vind om post te krijgen. Kleine kaartjes zijn altijd welkom, er hangen er al een paar trots op mijn muur, maar er kunnen altijd meer bij. Dus bij deze nog een keer het adres: Camping ‘Le Ruisseau' Route d'Arbonne, 6420 Bidart Frankrijk.

Reacties

Reacties

Kelly

Ha lieve Lau!!! Leuk om zo'n vet gelukkige blog te lezen, na ongelukken in kleine hoekjes! ;) wat goed dat ze allemaal zo blij met je zijn. Maar wij zijn dat ook hoor, dus je moet uiteindelijk wel weer terugkomen, ook al mag je niet meer weggaan! Ik hoop dat je snel animatie kan gaan doen, dat lijkt me super voor je. Geniet nog daar en blijf bloggen, dat is echt leuk! Dikke kus!

mardelaine

Lieve lau!
Wat een avonturen heb je toch weer meegemaakt.. Heerlijk om die verhalen te lezen, zie het zo voor me, lau in de auto(A)
Vind het super leuk om te horen dat je daar wel mag blijven, maar van mij mag dat niet hoor. 4 maanden en 1 week jouw missen is echt te lang.. Dus langer sta ik echt niet toe!
ik wacht nu al met smart op je volgende blog.
Bigg Kiss!!!

Anouk

heey laura, fijn om te horen dat jij het ook zo naar je zin hebt :D :D
Geniet er nog maar van, voor je het weet zitten we weer met zn allen in de klas ;)
Hier is het ook nog steeds leuk, alleen het weer is helemaal omgeslagen, nu koud met veel regen... :S
Hopen dat bij jou de zon wel schijnt.
Liefs

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!